Yes, om te beginnen bij deze een hele dikke waardering van mijn kant op alle leuke reacties van jullie kant!
En meteen maar door met de volgende, maak je borst maar nat!
Vroeg opstaan is niet mijn sterkste kant. Laat dat duidelijk zijn. Ik had daarom ook als belangrijkste doel vandaag, om vroeg op te staan. Als tweede doel stond op de planning, zoeken naar Blauwborsten in het Bentwoud, een prachtig gebiedje waar ik vlakbij woon.
Het eerste doel was om 6 uur klokslag geslaagd, en een half uur later stond ik met een langzaam oranje kleurende hemel te luisteren naar de ontwakende natuur. Het eerste wat je jezelf dan verwijt is, waarom doe je dit niet gewoon elke dag? De volgende dag om 10 uur ‘s ochtends wist ik met een slaperig hoofd waarom, maar dat terzijde.
De blauwborsten waren verrassend snel gevonden, letterlijk overal om me heen hoorde ik ze zingen. De totaal schatting van het aantal verschillende individuen eindigde aan het eind van de dag op 15. Zeker niet verkeerd! Oké, dat gaat allemaal nog vrij makkelijk, de twee gestelde doelen waren voordat het zonnetje goed en wel op was al behaald, en dan wil je meer, tja en waarom niet.
Ik ging opzoek naar dat ene takje, in dat ene struikje, waar wel is zo’n beest zou kunnen gaan zitten. En dat is niet zomaar gevonden. ‘t Moet natuurlijk wat extra’s hebben, of ik moet in ieder geval doen alsof ik er over nagedacht heb. Een prachtig met bloesem bloeiende struik met een lekkere achtergrond leek geschikt. Twee mannetjes Blauwborsten zaten daar tegen elkaar op te zingen, en een daarvan ging zowaar met enige regelmaat op dat ene mooie takje zitten. En man wat kunnen die beesten zingen, minutenlang achter elkaar in de koude wind, ik was zelf al snel verkleumd, maar daar bleken zij gelukkig geen last van te hebben. Of het waren gewoon bikkels die niet zo zeurde als ik… Volop en met maar een doel aan het zingen waren, om een vrouwtje te vinden. Dat hebben ze ook niet van mij geleerd;) ik kan sowieso niet zingen, laat staan voor vrouwen. (O ja, dat perfecte takje was in mijn ogen de eerste foto van dit blog en de eerste foto hieronder. Maar zoals je ziet aan mijn andere foto’s ben ik niet autistisch en mocht tie ook op andere takjes zitten.)
Najah, verder was het koek en ei, wachten tot ze mooi gingen zitten, paar fotootjes maken, af en toe een stukje filmen, en na een paar uur, het was al rond 11 uur gingen ze een vervroegd siësta houden. Ze waren opeens verdwenen, en gestopt met zingen. Dan is de lol er gauw vanaf, ik heb nog een heerlijk stuk gelopen, genietend van 3 jagende Bruine Kiekendieven, en de eerste zingende Zwartkop en Fitis van het jaar.
Een paar dagen later in een ander gebiedje ging ik ook op zoek naar een baltsende Blauwborst, die daar zou moeten zitten. Een rietveldje, en dus een andere omgeving. Geinig om te zien wat de omgeving met een vogel, en met een foto kan doen. De vogel blijft net zo mooi, maar de foto’s zijn niet met elkaar te vergelijken.
De titel van dit blog zal voor de meeste niet helemaal logisch lijken, maar hierna misschien wel. Tijdens het zingen sloven die beesten zich helemaal uit, van zangvluchten, tot het gek doen op een takje. Soms weten ze zelf niet welke kant ze nu aan het vrouwtje moeten laten zien. Check die staart even. Bizar toch?
Is ‘t verhaal nu al klaar? Jups!
Ah toe nog ‘n klein stukje. Oké oke, vooruit dan.
Laatst vroeg iemand aan mij wat nou het voordeel was van het fotograferen in Raw, in plaats van jpg. Eigenlijk heb ik me daar nooit heel erg in verdiept, het enige dat ik kon noemen was dat het nabewerken een stuk beter gaat, en dat weegt voor mij op tegen de veel zwaardere bestanden die je daarmee krijgt. Ook vandaag was ik toch heel erg blij dat ik in dat grote formaat schiet. Thuis erachter komen dat de witbalans totaal verkeerd stond is dan allemaal nog op te lossen! Niet in het filmpje, (dat moet vast ook kunnen, maar daar heb ik niet de tijd voor gehad om dat uit te zoeken) , maar met de foto’s is dat wel een makkie een kwestie van het balkje een beetje verschuiven en klaar is Kees (Photoshop heet bij mij Kees voor de verduidelijking) en ik raad iedereen dat programma aan. ‘t is wat ingewikkeld, maar echt alles zit er op en er aan.
Check het verschil in kleur in de video tussen de videofragmenten en de foto’s. Verschil heb ik ook even in de onderstaande collage gezet.
De foto’s laten zien hoe het werkelijk was, en de videofragmenten laten zien dat ik nog even moest wennen aan het vroege opstaan. Zo leren we steeds weer, en hoop ik dat ik de witbalans de volgende keer wel goed zet voordat ik aan de slag ga…
O ja, ik fotografeerde voorheen altijd met op de awb stand, wat staat voor de automatische witbalans. dan doet je camera het werk, en dat is in de meeste gevallen correct (met uitzondering op kunstlicht, daar heeft tie moeite mee). Ik ben de laatste tijd een beetje aan het experimenteren om mijn niveau toch maar een beetje op te krikken door te spelen met licht, en nog meer zelf in te stellen om een foto ‘zelf’ te maken, en niet de camera al het werk te laten doen. Dan kijk je steeds met meer voldoening naar het resultaat (als je het tenminste niet verkeerd hebt staan…)
Al met al een prima serie met mijn eerste beetje toonbare platen van een Blauwborst ooit. Voor nu tevreden!
Oja, en blijf vooral lekker commentaar leveren, dat is ontzettend leuk om te horen!
Tot de volgende weer!
Ook hier zijn de foto’s sterk gecomprimeerd, betere versies staan op mijn Flickr galerij:
http://Flickr.com/photos/arjandeheer
En de foto’s zullen ook te zien zijn op mijn Instagram pagina:
http://instagram.com/arjandeheerphotography/
De ingesloten YouTube-video:
https://youtu.be/bR6ZVeANESY
Geen blog meer missen? Meld je aan met je mailadres dan wordt je bij elke blog op de hoogte gebracht!