Vale Gieren, fraaie nachtvlinders en veel lol

Zaterdag 30-05-2020

Een heerlijk dagje genieten van de natuur stond al een paar dagen op de agenda. Wat zeldzame nachtvlinders, insecten, en uiteindelijk ook nog de Struikrietzanger bij Duffelt bezoeken. Maar ja, onvoorspelbaar als de natuur is loopt het natuurlijk altijd net wat anders. Zo ook deze keer. Een flinke groep Vale Gieren (12) doorkruiste op vrijdag West-Nederland, en om een uur of zeven leken ze steeds meer onze kant op te komen. Dat is natuurlijk spannend genoeg, want ze moesten toch ergens naar de grond gaan om te slapen. Zonder een auto kom je dan niet ver, dus ik zat nagelbijtend thuis. Om half elf was daar eindelijk wat verademing, de Gieren waren naar de grond gegaan in Vlaardingen. Wat een droefplek, ik had veel mooiere plekken aan ze kunnen vertellen. Waddinxveen bijvoorbeeld, dat is toch veel mooier?!

Maar daar werd geen gehoor aan gegeven, wat ons er toe brengt om het zaterdag-plan iets te wijzigen. Eerst maar even die Vale Gieren bekijken, en dan de rest. Dat houdt uiteraard weer in dat de wekker veels te vroeg staat, maar ach dat hoort er bij. Een half uurtje hebben we gestaan tussen de meest komische mensen, als je een mensenkijker bent moet je echt een keer mee. Alles staat daartussen, de een nog leuker dan de ander, dat op zich is al genieten. Maar daar kom ik niet voor, sterker nog, soms blijf ik daar zelfs voor weg. Maar dit keer niet.

Op 50 meter afstand, met dank aan een lieve vrouw die ons in haar achtertuin liet, was een vogel mooi te zien. Het is dan gefocust wachten tot het spektakel begint, en eerder dan verwacht kwamen ze plots in beweging, blijkbaar vonden ze al dat er genoeg thermiek was, want binnen een paar minuten waren ze allemaal op de wieken.

Man man man, dat zijn nog eens kippenvel momenten! Op korte afstand vlogen ze stuk voor stuk op, om vervolgens hoogte te winnen, en nog een paar rondjes boven ons hoofd te vliegen. Wat een geweldenaars! Als je wel eens een deur hebt zien vliegen dan weet je hoe het er ongeveer uitziet. Dat had ik nog nooit gezien, dus ik wist niet wat ik moest verwachten. Dit waren dus twaalf deuren die cirkelend hoogte maken, een spanwijdte van 2,70 meter. Dat is toch anderhalf keer mijzelf, en zo klein ben ik niet. Echt een vet gezicht!

Met zo’n 200 man stonden we er van te genieten. Echt ontzettend genoten. Ja ik weet het dat had ik al gezegd, maar zo ging het heel de dag, ik bleef maar herhalen hoe vet het was. Ik was er heel de dag vol van. Oma met mn broertjes waren er ook, en zelfs mijn oma genoot. Volgens mij meer van de mensen dan van de vogels, maar toch, genieten is genieten.

Toen ze allemaal hoog in de lucht zaten besloten we dat het mooi geweest was, en dat we verder zouden gaan. Op naar Bussum. Daar werd een paar dagen eerder een melding gedaan van 6 Schorsvaandeldragers, een prachtig en zeldzaam soortje, die hoog op de wensenlijst stond. 2 daarvan werden gevonden, matig op de foto gezet, maar wel goed gezien. Dat was makkelijk!

Veel autorijden is vaak niet leuk, maar soms mag het, zo ook nu, door naar Laren waar vorig jaar rond deze tijd een melding was gedaan van 25 Eenstipdikkopmotten, ah wat een lekker naampje:) dat is ook een nachtvlindertje, veel te klein, en niet echt de mooiste, maar wel weer heel zeldzaam. Op waarneming.nl staan nog maar weinig foto’s van die soort, dus was het de moeite waard om ze goed te documenteren. Ondanks de variabiliteit van de vlinders die we zagen denken we dat het allemaal van die soort was, meer dan 100 hadden we er!

De volgende stop was in Noord Brabant, voor een wel heel erg mooi vlindertje: Prachtpurperuiltje, 4 in totaal gezien, erg prettig! Ook wel een vette omgeving daar, en erg moeilijk om je aandacht erbij te houden. Al die schaars gekleede mensen bij het meer helpen niet mee. Maar toch is het gelukt. Lekker!

Rond 4 uur was het inmiddels toen we ons opmaakten om richtig de Ooijpolder te gaan, bij Duffelt. Daar wachtte een Struikrietzanger als het goed is op ons. Volgens mij had hij nog niet door dat we er waren, want hij liet niks van zich horen toen we stonden te wachten. Dan eerst maar even naar de Schijnwolfsmelkwespvlinders die daar vlakbij zaten.

Wat een vette beesten zijn dat, erg zeldzaam, mede doordat de waardplant waar ze op zitten ook zeldzaam is. Maar ik denk dat deze familie wespvlinders toch wel een van mijn favoriete is! Nog wat andere leuke soorten aan insecten gezien, foto’s staan in de link onderaan deze blog.

Ook heb ik nog brandnetels gezien. Elke keer toch weer een verassing als je ze voelt, ik ben benieuwd of dat ooit een keer lekker gaat voelen. Maar nu die Struikriet, die moest en zou toch ook lukken, op deze dag waarop alles meezat. Weer terug, en ja hoor, uit volle borst zat deze zeldzaamheid te zingen. Pittig genieten! Dat moet je een keer gehoord hebben!
Onder de knop hieronder een foto en een geluidsopname van deze soort.

Inmiddels was het al 9 uur, dus langzaam tijd om naar huis te gaan. Langs de Waal richting het westen pikte we nog een Zwarte Ooievaar op en nog bijna leuker was de Kwartelkoning, een nieuwe soort voor mij, die een paar roepjes van zich liet horen. Wat is het daar een mooie omgeving, zeker de moeite waard om nog eens heen te gaan!
Eind goed al goed, na een dag van 7.30 tot 23.00 komen we toch met een erg voldaan gevoel thuis. Natuur blijft te leuk!

Het is een keer wat anders dan doelgericht een soort bezoeken om die naar wens op de gevoelige plaat te krijgen! Maar registrerend fotograferen is op zulke toffe dagen ook prima en vermakelijk. Maar misschien heb ik nog wel meer genoten op de momenten dat ik mijn camera niet in mn hand had. Dat zou iedereen wat vaker moeten doen. Gewoon even stil zijn en luisteren, en genieten.

Tot de volgende weer!

Voor een overzicht van de waarnemingen en foto’s van deze dag klik hier
Voor foto’s van betere kwaliteit klik hier
Bij een update van mijn blog een herinnering ontvangen in uw mailbox? Voer dan uw mailadres hieronder in en klik op abonneren. Zo simpel is het;)