De ‘Place to be’ voor vele vogelaars in de wintertijd. We praten over De Brouwersdam, met haar vele bezoekers in de vorm van vogels en mensen.
De Brouwersdam trekt jaarlijks duizenden bezoekers. ‘s Zomers is het er zwart van de badgasten, het is hard zoeken naar een parkeerplek vanwege de honderden campers die daar hun plaatsje hebben gevonden. Gelukkig wordt het in ons kikkerlandje nog net koud genoeg, om de badgasten te doen besluiten dat het voor hun te koud is op de Brouwersdam.
En dat biedt ruimte, voor zowel vogels als vogelaars. Ze zijn er in de winter dan ook beide dagelijks te vinden. Voor die vogelaars kom ik niet, nee, de vogels trekken mij meer. Vandaag gaan we ouderwets lopen, en zien we wel wat we tegenkomen.
Eidereend
Als je het mij vraagt echt een gave vogel, maar vraag het maar niet aan mij, want ik vind bijna alle vogels gaaf. Reacties die mensen gaven toen ik ze de foto voorschotelde waren wat anders. De een vond het een plomp, log en lelijk beest, de ander zei dat hij niet van ganzen hield, dus ook niet van dit ding. Weer een ander vond ‘m mooi. Die laatste persoon heb ik een kopje koffie aangeboden.
Deze vogel is voornamelijk noordelijk van ons te vinden, daar broeden ze, en zijn ze vaak stukken tammer dan bij ons voor de kust.
Wat wel noemenswaardig is, deze dieren maken geniale geluiden. Ooit als ik nog dichterbij kan komen dan dat ik nu was, wil ik een gesprekje met ze aanknopen, ik ben benieuwd wat ze nou eigenlijk willen vertellen
Dat is toch wel een magisch geluid… Als je de eend niet mooi vind, dan moet je dit luisteren. Ook als je de eend wel mooi vind trouwens.
Paarse Strandloper
Ook een soort die ‘s winters zelden afwezig is op de Brouwersdam, gezellig zijn ze.
De zin: ‘Hoe smeriger je bent, hoe mooier je foto’s zijn’ hangt nog altijd rond in mijn hoofd, iemand vertelde mij dat, en ik vond het onzin. Maar vandaag kreeg hij wel even gelijk. Op de Brouwersdam is het altijd nat en vies, en zolang je gewoon als ieder ander normaal mens rechtop staat is er helemaal niks aan de hand. Maar als je mij bent ga je toch liever languit in de plassen liggen, om op ooghoogte van die Paarse Strandloper te komen voor een net wat mooiere foto.
De eerste vijf seconden merk je niks, en na de zesde seconde weet je al dat je nu net zo goed kan blijven liggen, omdat je toch al nat bent. Ook typisch is het vaak op zulke momenten, dat er een regenbroek, speciaal voor deze momenten aangeschaft, in de tas ligt, vlak naast je. Maar na die 6 seconden maakt het allemaal niks meer uit. Dan maar het beste ervan maken toch?
Op de terugweg naar huis, waren er klachten. Het stonk naar zee, en naar vis. Volgende keer is het misschien een idee, om die regenbroek naast het meenemen ook aan te trekken. Ach zo leren we allemaal wel eens wat bij, of we er wat mee doen is vraag twee, maar dat gaan we zien!
Het is trouwens een echte aanrader, om de Brouwersdam in deze tijd van het jaar te vereren met een bezoekje.
Soorten als IJseend, Eidereend, Paarse Strandloper, en nog vele andere zee- en kustsoorten zijn bijna altijd vaste prik.
Tot de volgende weer!
5 Comments
Je besmeurde kleding heeft wel prachtige resultaten opgeleverd Bram. Nu de wasmachine nog….
Die doet zijn werk gelukkig nog steeds, dat is helemaal goedgekomen! Bram was er alleen niet bij;)
Bedankt voor uw reactie, fijne dag toegewenst!
Met vriendelijke groet,
Arjan de Heer
Wat een leuk verhaal weer en wat een prachtige foto’s! Ook de eidereend is een prachtige eend! Alle dieren zijn op hun eigen manier mooi.
De Brouwersdam staat op mijn lijstje om naar toe te gaan, maar of ik erbij ga liggen…
Als je t doet zou ik een regenbroek aantrekken:)
En zeker een aanrader, in de wintertijd is het daar altijd leuk!
Wat een leuke blog weer Arjan en wat een mooie foto’s!
Als je de Eider niet mooi vind dan mankeer je toch echt iets, ik vind ze prachtig, wat een mooie verschijning.
Haha ik lig ook graag languit en krijg wel vragen of het goed me gaat, maar wil je zulke foto’s dan moet je wel 😉
Brouwersdam, zal het eens opzoeken, denk voor ons een beetje ver, maar wie weet geef jij net dat zetje!
Groet, Karin