De eerste vakantiegangers zijn weer terug! Na een winter afwezigheid, besluiten veel vogels, ieder voorjaar opnieuw, om de warmte te verlaten en terug te gaan naar ons kikkerlandje. Waar het overigens ook niet heel koud meer is, de afgelopen week liet een zomerse indruk achter.
Mooi weer, zingende vogels, en een rustige week waren voor mij genoeg redenen om veel buiten te zijn. Het Bentwoud is een heerlijke plek om rond te lopen. Overal zingende blauwborsten en fitissen, boven mijn hoofd baltsende bruine kiekendieven, en nog weer hoger boven mijn hoofd, niet meer dan stipjes hoog in de lucht, vliegen de veldleeuweriken, die altijd zorgen voor een concert aan geluiden. Ver op de achtergrond klinkt het gehoemp van een roerdomp, en vlinders zijn op veel plekken al weer te zien. Dat was kort samengevat wat een paar dagen Bentwoud inhield. Tot de volgende weer!
Neehoor, grapje natuurlijk, ik was nog niet klaar!
De foto’s leken lange tijd achter te blijven bij de mooie ervaringen, maar uiteindelijk kwam ook dat nog goed met een paartje blauwborst, en een haas die mijn camera kwam inspecteren.
In het algemeen vind ik vrouwen mooier dan mannen, maar als ik dat buiten zeg vallen veel vogels over mij heen. In de vogelwereld is het namelijk meestal andersom. De mannetjes stelen de show met hun schoonheid, en de vrouwtjes doen het zware werk in veel bescheidenere kleding. Bij blauwborsten is het zo dat de mannetjes vaak een week eerder arriveren dan de vrouwtjes. Na een tocht van meer dan 4000 Kilometer, krijgen ze geen tijd om uit te rusten, ze beginnen direct met het bewaken van hun territorium, geen soortgenoot mag daar komen, tenzij het een vrouwtje is. Na een week komen de vrouwtjes, waarna de paarvorming direct begint.
Hoe bizar is dit trouwens, een vogeltje van 17 gram, vliegt even 4000km+ om naar ons kikkerlandje te komen. Wat een drive moeten die vogels hebben zeg, ik ben al moe na 20 minuutjes fietsen. Pfff…
Hieronder een foto van een vrouwtje, en u zult het met me eens zijn, vergeleken met het mannetje zien ze er niet uit. Maar ze mogen er ook zijn. Vaak krijg je een vrouwtje blauwborst nauwelijks te zien, vorig jaar heb ik al geprobeerd ze op de plaat te krijgen, toen mislukte het, dit jaar is het gelukt, en krijgt hij van mij een ereplekje op deze website, al zal zij dat waarschijnlijk nooit weten. Ach, het gaat om het idee.
Rond 11 uur ‘s ochtends is het licht zoals veel fotografen het noemen: ‘veel te hard’. Foto’s met hard licht zijn nou eenmaal minder mooi dan foto’s met zacht licht. Maar onderstaand het bewijs dat je best wat leuks kan met dat harde licht. Je moet er van houden, maar ik vond t wel geinig.
Zoals gezegd stelen de mannetjes de show, en daarvoor halen ze alles uit de kast. Vergeet niet om naast dat mooie blauw, ook te kijken naar die prachtige staart! Met regelmaat voeren ze een baltsvlucht uit, vaak gaat dit veel te snel, maar na een paar keer zat er toch een foto tussen. Dat zegt meer dan woorden kunnen.
Na een lange dag vind ik het nog wel eens lekker om languit, op mijn rug in het gras te gaan liggen. Heerlijk ontspannen, luisterend naar alle geluiden zou ik zo in slaap kunnen vallen. Gelukkig gebeurde dat niet, want dit keer had ik het geluk dat er een paar hazen langskwamen, en geïnteresseerd bij me kwamen zitten. We hebben elkaar een tijdje geobserveerd, waarna de hazen het hazenpad kozen, en het voor mij een mooie tijd was om weer naar huis te fietsen. Het leverde wat portretjes op, en ik moet toegeven, hazen zijn prachtige dieren!
Tot de volgende weer!
Abonneer je op deze blog om niets te missen!
Hopend op nog vele mooie dit voorjaar om met jullie te delen. Bedankt voor alle support!
1 Comment
Schitterend die close-ups van de blauwborst…. De haas was natuurlijk een verwijzing naar Pasen, neem ik aan 😉 Fijn paasweekend Bram.